de laatste etappe
Blijf op de hoogte en volg ruben
22 Mei 2013 | Spanje, Santiago de Compostella
Het lijkt zo'n ochtend zoals alle andere de laatste weken. Douchen, tassen pakken, fiets opzadelen, tostada y café con Leche, bij de groenteboer wat bananen voor onderweg scoren, en daar gaat ie weer. Alleen vandaag wordt dit ritueel voor het laatst uitgevoerd. De camino leidt vandaag naar Santiago. 57 km venijnige klimmetjes met mooi weer. Ik merk dat ik vaak stop. Niet moe of zo, maar om maximaal te genieten van deze laatste etappe. Prachtig terrein overigens . Doordat de fietsroute hier heel anders loopt dan de looproute, ben ik niemand tegen gekomen tot in het centrum van Santiago.
Terug van onze zomervakantie vorig jaar gaf ik voor het eerst aan de camino te willen gaan fietsen . Maanden voorbereiding, een lange tocht, totaal 2611km, en daar sta je dan. Op het grote plein voor de kathedraal. Alleen, maar met velen. Ieder beleeft zijn eigen moment . Heb daar zeker een uur gestaan/gezeten . Leeg. Maar ook blij, tevreden , trots ook wel. Naar het pelgrims buro gegaan, om mijn laatste stempel te halen, en als bewijs het certificaat dat ik de tocht volbracht had. Terug naar het plein waar inmiddels ook mijn fiets vrienden José, Rober en Tanja aangekomen waren . Hoe mooi en toevallig . Gister alle 4 op verschillende plekken overnacht en elkaar de hele dag niet gezien. Wat omhelzingen en een goed pelgrinsmenu later afscheid genomen. Apart.weten inmiddels veel van elkaar , openhartig maar anderzijds bewust geen nummers mails enzo uitgewisseld. Zo blijft de herinnering het mooist vonden we allen.
Veel verhalen gehoord de laatste weken. Het meest bijgebleven is de Nederlandse jongen van 24 die een Canadese meid aan de haak had geslagen . Een en al liefde. Hij stelde in de refugio voor de bus te nemen van Burgos naar Léon, om zo aan het eind van de camino een week over te hebben. Die kon dan in Marbella in de zon genoten worden. Ik, dom natuurlijk , had gelijk mijn oordeel klaar . Lekker goedkoop zo, meid versieren, camino inkorten en bakken in de zon. Toen de knaap merkte dat ik een landgenoot was vroeg hij mijn beweegreden voor mijn camino. Ik antwoordde en vroeg naar die van hem, waarop ik een zwak antwoord verwachtte. Hij vertelde echter 3 jaar geleden bij een auto ongeluk zijn vader, moeder, zus en vriendin te zijn verloren . Oeps. Die had dus alle reden voor zijn camino. En zo heeft iedereen er een.
Evalueren terwijl je nog niet eens thuis bent is natuurlijk erg prematuur , maar dat ik blij mag zijn met, en trots op wat ik thuis heb (Jet en de kids) was me al duidelijk voor vertrek . Mijn Camino heeft dat gevoel alleen maar versterkt . De simpele zaken die je onderweg meer en meer gaat waarderen , zoals warmte van een haard, droge kleding , doorbrekende zon , lieve gastvrije mensen , werkelijk overal onderweg, een slaapplek, een koud glas cola, een stoel met een kussen erop, een goede bord pasta , geven zoveel energie dat ik in ieder geval geen seconde spijt heb gehad van mijn Camino.
Un saludo.
Terug van onze zomervakantie vorig jaar gaf ik voor het eerst aan de camino te willen gaan fietsen . Maanden voorbereiding, een lange tocht, totaal 2611km, en daar sta je dan. Op het grote plein voor de kathedraal. Alleen, maar met velen. Ieder beleeft zijn eigen moment . Heb daar zeker een uur gestaan/gezeten . Leeg. Maar ook blij, tevreden , trots ook wel. Naar het pelgrims buro gegaan, om mijn laatste stempel te halen, en als bewijs het certificaat dat ik de tocht volbracht had. Terug naar het plein waar inmiddels ook mijn fiets vrienden José, Rober en Tanja aangekomen waren . Hoe mooi en toevallig . Gister alle 4 op verschillende plekken overnacht en elkaar de hele dag niet gezien. Wat omhelzingen en een goed pelgrinsmenu later afscheid genomen. Apart.weten inmiddels veel van elkaar , openhartig maar anderzijds bewust geen nummers mails enzo uitgewisseld. Zo blijft de herinnering het mooist vonden we allen.
Veel verhalen gehoord de laatste weken. Het meest bijgebleven is de Nederlandse jongen van 24 die een Canadese meid aan de haak had geslagen . Een en al liefde. Hij stelde in de refugio voor de bus te nemen van Burgos naar Léon, om zo aan het eind van de camino een week over te hebben. Die kon dan in Marbella in de zon genoten worden. Ik, dom natuurlijk , had gelijk mijn oordeel klaar . Lekker goedkoop zo, meid versieren, camino inkorten en bakken in de zon. Toen de knaap merkte dat ik een landgenoot was vroeg hij mijn beweegreden voor mijn camino. Ik antwoordde en vroeg naar die van hem, waarop ik een zwak antwoord verwachtte. Hij vertelde echter 3 jaar geleden bij een auto ongeluk zijn vader, moeder, zus en vriendin te zijn verloren . Oeps. Die had dus alle reden voor zijn camino. En zo heeft iedereen er een.
Evalueren terwijl je nog niet eens thuis bent is natuurlijk erg prematuur , maar dat ik blij mag zijn met, en trots op wat ik thuis heb (Jet en de kids) was me al duidelijk voor vertrek . Mijn Camino heeft dat gevoel alleen maar versterkt . De simpele zaken die je onderweg meer en meer gaat waarderen , zoals warmte van een haard, droge kleding , doorbrekende zon , lieve gastvrije mensen , werkelijk overal onderweg, een slaapplek, een koud glas cola, een stoel met een kussen erop, een goede bord pasta , geven zoveel energie dat ik in ieder geval geen seconde spijt heb gehad van mijn Camino.
Un saludo.
-
23 Mei 2013 - 22:34
Henriette:
Proficiat !! je doel bereikt!
geniet nog een paar dagen van je prestatie!
xxx jet -
25 Mei 2013 - 20:27
Han Wintermans:
Dag Ruben,
Ik wil je feliciteren met het bereiken van Santiago. Wat een tocht. Heel erg knap gedaan. Wij kennen elkaar niet, maar ik was met Marij in Griekenland op vakantie en Marij vroeg of wij jouw blog konden volgen via de Ipad. Dat is gelukt en ik ben je toen wij thuis waren ook blijven volgen. Ik heb bewondering voor je prestatie en het was leuk om je verslagen te lezen en de foto's te bekijken. Bedankt daarvoor.
Groeten uit Nijmegen,
Han -
26 Mei 2013 - 10:57
Reinhilde Clijsters:
Van harte proficiat, Ruben! Je doel is bereikt! Ik heb genoten van het lezen van je blog. Zo kwamen de mooie herinneringen weer naar boven. Ik weet zeker dat je, net als mij, nog heel lang zult nagenieten van deze tocht. Die verrijkende ervaring,die zalige herinneringen, ... Dat is iets om te koesteren!
Saludos de peregrino vanuit Opoeteren!
Reinhilde -
27 Mei 2013 - 13:15
Jos Hanssen:
Proficiat en een heel opmerkelijke blog, ik mag zeggen "jij bent een voorbeeld voor vele van ons". Groet Jos -
13 Juni 2013 - 00:10
Michel:
Hoi Ruben,
Prachtig gedaan en ook mooi beschreven. Proficiat.
Groet Michel -
13 Juni 2013 - 00:10
Michel:
Hoi Ruben,
Prachtig gedaan en ook mooi beschreven. Proficiat.
Groet Michel -
22 November 2014 - 12:58
Jan Veldhoen:
Hallo Ruben,
Leuk je dat je reageerde op ons verslag (janenkarlien.waarbenjij.nu). Door jouw verslag te lezen, merken wij wel dat ieder zijn/haar eigen camino gaat en er waren toch veel overeenkomsten bijv: het dagelijks ritme van fietsen, eten, zoeken naar een onderkomen, ontmoetingen enz. Leuk om dat weer te beleven bij het lezen jouw verslagen, vooral het stuk van Saint Jean Pied de Port, waar vanaf wij dezelfde route rijden. Ik was wel bezig met “zoek de verschillen” Wij met ze tweeën, jij alleen, het weer is niet te vergelijken en de route jij via de oost kant van Frankrijk een wij de westkant. Het inspireert ons om die route ook eens de rijden, maar op de planning staat eerst Rome.
Het gaat je goed Jan en Karlien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
